Eten als brandstof?
Eten is veel meer dan brandstof voor je lichaam. Het is verweven met emoties, gewoonten, geschiedenis, je ouders, sociale relaties, je gedachten over jezelf, en nog veel meer. En dat allemaal aangestuurd door je lichaam.
Eten doe je vaak onbewust, gestuurd door:
- Een vorm van honger,
- Verlangen, “Ik vind het gezellig, dus ik eet door.”
- Aversie, “Ik ben boos op mezelf.”
- Afwezigheid “Ik drink koffie, maar heb het te druk om er van te genieten.”
Vooral de aversie komen we in deze oefening tegen. Denk eens NIET aan een roze olifant en wat doe je?
Juist ja. Heel goed.
Zo kunnen we heel gemakkelijk een bepaald ongemak ervaren “Ik wil afvallen.”. Je hebt besloten om geen suikertroep meer te eten. Je gaat toch door de knieën voor taart en wordt vervolgens boos op jezelf omdat je weer gezwicht bent.
Hoe werkt dat proces?
Wat je dan op dat moment niet beseft is dat het wegduwen van de taart (= roze olifant) het verlangen naar taart, suiker, zoet, chocola alleen maar aanwakkert.
Je loopt weg als iedereen taart eet en je bent trots op jezelf. Hoe fantastisch ben je? Hoe sterk is het om deze lekkere, zoete chocolade taart te weerstaan? Heeeeeel sterk. Goed gedaan.
Maar dan:
Halverwege de middag krijg je een dipje, je baas was lastig, je bent moe, je hebt energiegebrek en dan komt er een klein barstje in je weerstand voor de taart. Er is nog over, je zit achter je bureau en je kunt alleen maar denken aan die taart. Voor je er erg in hebt snij je een lekkere grote punt af (er is toch genoeg over) en eet die op. Je wordt boos op jezelf. De barst in de weerstand wordt groter. Je snijdt nog een stukje af (klein stukje maar, hij is zo lekker, ik heb wel iets verdient, hard gewerkt, lastige baas). Nog één. En je voelt je schuldig.
Stommeling. Sukkel. Weer je dieet verpest vandaag. Nou dan kan ik vanavond ook nog wel dat stuk chocola bij de thee nemen.
Het is een verloren zaak om puur op wilskracht en gedachtekracht tegenstand te bieden aan iets lekkers waar je aan blootgesteld wordt. De beste truc om iets aantrekkelijk te maken is het te verbieden. We zijn eigenlijk allemaal gewoon pubers gebleven.
De oefening van Mmmmm lekker is er op gericht om op een bewuste manier om te gaan met verleidingen. Niet door jezelf strenge restricties op te leggen, maar door te onderzoeken wat er gebeurt in je lichaam, geest en emoties.
Stilstaan bij wat we eten, hoe we eten en de invloed van onze gedachten en ons verleden.
Als je dat weet en het bij jezelf herkent kun je zonder te (ver)oordelen een stukje nemen en genieten van hoe het er uit ziet, hoe het ruikt, smaakt, en wat het met je lichaam doet. Als je besloten hebt dat je jezelf een stukje lekkers gunt, eet het dan bewust. Zoals in de les Bewust eten.
Wedden dat je de volgende keer op een andere manier met verleidingen omgaat? Je neemt het dan alleen als je het écht wilt.